[Haftanın Kitabı] Yıldırım Bayezid’in izinde tarihe yolculuk

Son zamanlarda yazdıklarıyla adından sıkça söz ettiren Okay Tiryakioğlu, tarih romanları serisine Yıldırım Bayezid romanıyla devam ediyor. Yazar, Osmanlı’nın yenilmez bir imparatorluk sinyalleri verdiği dönemi, Bayezid’in Anadolu ve uç beylerinin yanı sıra Kadı Burhaneddin ve Timur’a karşı mücadelesini akıcı, gerçekçi bir kurgu ve üslupla harmanlıyor.

Tarihi roman deyince son zamanların akla ilk gelen ismi Okay Tiryakioğlu. Aldığı ödüllerin yanı sıra tarihi ve kurguyu bir araya getiren sürükleyici üslubu onu tarih romancılığı alanında başarılı kılıyor. Okay Tiryakioğlu; Alparslan, Mevlana, Kuşatma 1453, Yavuz, Kanuni, Sultan, IV. Murad, Süleyman Han, Kumandan, Abdülhamid romanlarından sonra şimdi de Yıldırım Bayezid isimli romanıyla okuyucusunun karşısında. Tarihi romanlarda, tarih araştırmacılığı ile roman tekniği birlikte değerlendirilir. Tiryakioğlu, diğer romanlarındaki gibi Yıldırım Bayezid’de de bunu yapıyor. Ciddi bir araştırma, tarihi gerçekliği anlatan farklı yazım tekniği ve kurgu karakterlerin birleşiminden oluşan bir eser…

Birçok tarihi kaynakta Yıldırım Bayezid’in tahta geçtikten sonra en çok Haçlılarla karşı karşıya geldiği ve adeta haçlıların korkusu olduğu anlatılır. Bu romanda, I. Bayezid olarak da bildiğimiz Yıldırım’ın babası I. Murad’ın Kosova Savaşı’nda şehit edilmesinden sonra tahta geçmesiyle başlayan süreci görmek mümkün. Parlak zekâsı, çelik gibi iradesi ve kuvvetli bileğiyle Yıldırım ismini alacak karakteristik özelliklere sahip Bayezid’in, Osmanlı’yı o dönemde yenilmez bir imparatorluk haline getirmek için uğraştığı görülüyor. Tabii onun bu çabası haçlıların daha kalabalık ordularla gelmesine sebep oluyor. Romanda, her geçen gün büyüyen bir beyliğin bu onulması zor kanoniklerle (haçlı orduları) mücadelesini okuyup, zaferlerle dolu macerası içinde kendinizi bulabilirsiniz.

Timur da tarih sahnesinde

Yıldırım’ın bütün bu mücadelesine karşılık bir de Anadolu ve uç beyleri kendilerini güvende hissetmedikleri gerekçesiyle padişaha başkaldırır. Diğer yandan da Kadı Burhaneddin kendi devletinin selametini ve çıkarını korumak için fitne ve ihanet komplolarıyla Bayezid’in ayağına dolanır. Tüm bu çetrefilli süreci yazar öyle bir kurguyla anlatıyor ki, okuduklarınız adeta bir film şeridine dönüşüyor ve bir an 1400’lü yıllara gidip, kendinize de bir rol biçiyorsunuz. Bakalım Yıldırım Bayezid bu kadar komplo ve ihanet için tetikte bekleyen düşmanlarıyla baş edip, Devlet-i Aliye’nin bekasını nasıl devam ettirecek?

Bayezid’in önündeki tek engel elbette uç beyleri ve Kadı Burhaneddin’den ibaret değildir. Yıldırım’la anılan bir diğer isim Timur da artık tarih sahnesindedir. Üstelik Osmanlı’nın önü alınmayan bu ilerleyişine ‘dur’ demek için yaptığı ittifak ve acımasız hesaplarıyla… Bütün bu entrika ve yaşanan savaş halini, yazar o ortamı hatırlatacak tasvirlerle anlatıyor. Bu tasvirler, okuyucuya romanın sonunda Bayezid’in en büyük zaferi diyebileceğimiz Niğbolu Zaferi’ni de yaşatarak bitiyor. Bu arada kitabın her bölümünün girişinde Ahmet Hamdi Tanpınar, Oğuz Atay, Dostoyevski gibi isimlerin önemli eserlerinden birer paragraflık alıntılar dikkat çekiyor.  Bir sonraki sayfayı çevirip okumaya başladığınızda ve bölüm bittiğinde aslında alıntıların o bölümün bir özeti ya da sunumu olduğunu anlıyorsunuz. Yazar bu alıntılarla okuyucuya aynı zamanda edebi bir seçki de sunmuş oluyor.